donderdag 28 november 2013

Canyoningen op de All Stars

Eenmaal aangekomen in Da Lat na een hectische busreis van 24 uur inclusief klapband midden in de nacht, stapten we uit de bus in het koude stadje Da Lat. Het deed me gezien het weer alsook de omgeving erg denken aan Oostenrijk. Prachtige bossen en bergen maakten het slechte weer een beetje draagzamer. Het hostel vond ik persoonlijk minder omdat ze het gebruikelijk vinden hier om de douche letterlijk recht onder de wc te zetten. Van wc-papier hebben ze hier ook nog niet gehoord dus ik vraag me nog steeds of hoe men hier hun... nou goed: dat laat ik aan je eigen fantasie over :-)

Deze gebieden staan bekend om hun mooie natuur en de mogelijkheden om gave canyoningtochten te maken. Zodoende dat we ons meteen ingeschreven hebben voor een dergelijke tocht die voor ons in de vroege morgen ingepland stond en tot 4 pm zou duren. Na het ontbijt werden we opgehaald en guess what? Tim en ik waren de enige, dus kregen we een private tour door de tropische jungle. Na de basis principes te hebben geleerd (nooit het touw loslaten totdat je het teken krijgt), ging ik met de drie heren voor het eerst in m'n leven canyoningen.

Wat dit precies inhoudt? Peentjes zweten! Vergeet de watervalletjes van Phu Quoc, dit was het echte werk. Allereerst moesten we van een drie meter hoge cliff springen in het water, abseilen naast een waterval en watersliden door de watervalletjes. De lat werd steeds hoger gelegd en al snel moest ik abseilen door een 25m hoge waterval! Wat me overigens echt goed afging totdat ik aan het einde van de waterval te horen kreeg dat ik me achterover in het water moest laten vallen (van 4 m hoogte terwijl al het water op me neer kletterde) en alle touwen los moest laten... na heel wat koppigheid te hebben getoond bleek mijzelf los te laten toch echt de enige optie te zijn.. Als laatste werd mijn hoogte-diepte vrees nog meer op de proef gesteld aangezien er van mij verwacht werd dat ik van een 11m hoge cliff zou springen. Noem me een prinses op de erwt maar dat ging me toch echt wat te ver. Dus na 3 meter gesmokkeld te hebben ben ik uiteindelijk toch maar met veel gekrijs het water in gesprongen.

Tijdens de gehele tocht hebben we extreme regenval gehad. Blijkbaar waren dit nog de naweeën van de tyfoon. Helemaal koud en nat zijn we terug naar ons hostel gegaan en besloten te bedanken voor dit Nederlandse weer. Zodoende dat we de volgende middag nog de bus hebben gepakt naar Nha Trang.

Nha Trang is behoorlijk toeristisch en gelegen aan het strand. Mooi weer en veel leuke eettentjes komen je hier tegemoet. Nha Trang staat mede bekend om het Vinpearl waterpretpark met haar 20m hoge glijbanen, attracties en bounty strand. Dit park is gelegen op een eiland wat alleen te bereiken is via kabelbaan. Voor Tim waren de attracties een eitje, voor mij met mijn zon-bikini-only (ja die heb je ook) een beetje "inconvenient" bij de daling/landing :-/

Omdat we nog minder dan een maand hebben voor Vietnam en we heel graag het noorden willen bezichten, hebben we besloten om met de nachtbus door te reizen Hoi An. Keep you posted!

Check de foto's! https://db.tt/n9sLXyaE

Geen opmerkingen:

Een reactie posten